کد مطلب:33647 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:137

خلاصه سخن











حاصل آنكه آباد كردن دل به یاد خداوند، یعنی حساس بودن نسبت به شرك و دل نسپردن به خدایانی كه مصنوع بشرند. این خدایان مصنوع گاه خود را واجد اوصاف اختصاصی خداوند می دانند و گاه محصول برداشت نادرست انسان از امر تخلق به اخلاق الهی اند. در این میان بخصوص نسبت میان حاكمان و رعایا از حساسیت زیادی برخوردار است. امیرالمومنین (ع) به ما آموخته اند كه هیچ حكومتی نمی تواند مدعی شود كه حق به نحو یك سویه از ناحیه ی او بر رعایا جریان دارد. حكومتها به همان میزان كه حق دارند، نسبت به مردم تكلیف نیز دارند. این معنا، مقتضای سخن خداوند در سوره ی عصر است كه:

الا الذین امنوا و عملوا الصالحات و تواصوا بالحق و تواصوا بالصبر:

[صفحه 221]

كسانی زیان نخواهند كرد كه به نحو دو سویه به حق و به صبر توصیه كنند.

این رابطه ی دو طرفه میان رعایا و حكومت نیز جاری است.

خداوند را می طلبیم كه توحید ما را روز به روز افزونتر كند و دلهای ما را به یاد خودش آبادتر بگرداند و به ما توفیق مجاهدت با نفس و شفقت بر خلق عنایت بفرماید.

و السلام علیكم و رحمه الله.

[صفحه 223]


صفحه 221، 223.